Hej, to ja.
Napisałem coś...
Tak, zacząłem kolejne opowiadanie, ale nie w tym rzecz.
Gdyby
kogoś zastanawiał się z czego wynika większość moich problemów
psychicznych, to mogłoby go to zainteresować. Jeśli ktoś natomiast jest
uprzedzony i nietolerancyjny, niech lepiej tam nie wchodzi. Rzucę
krótkim opisem, żeby nie było niedomówień.
Gdy twoje ciało jest niczym więzienie, całe życie wydaje się być jedną
wielką męką. Wyjście do ludzi staje się trudem nad trudy. W tym
wszystkim próbuje odnaleźć się Emil, dość niepozorny chłopak o
nieciekawej sytuacji w domu. Największą przyjemność sprawia mu praca w
kawiarni, do której, szczęśliwie lub nie, trafia nowy pracownik. Szybko
się uczy i nie sprawia problemów, ale nie w tym rzecz. Emil jest
zaniepokojony tym, że Kornel zbliża się do niego odrobinę za bardzo.
Nigdy nie miał przyjaciela płci męskiej, a po pierwszym pocałunku już
zupełnie głupio jest się przyznać do tego, że biologicznie jest się
kobietą...
Jeśli kogoś by interesowała taka tematyka, to zapraszam tutaj:
Emil czy Emilia?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz